ที่เกิดเหตุ: ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้

จากวันปล้นปืน 4 มกราคม 2547 จนถึงสิ้นเดือนมกราคม 2550
ไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี ปี จะมีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ความไม่สงบ
ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้แล้วมากมายหลายต่อหลายศพ
ทั้งที่เสียงสวดยังกึกก้องทั่วทุกมัสยิด
ทั้งที่ท้องทะเลยังเปล่งประกายสีเขียวมรกต
ทว่าทุกเช้า ข่าวความตายรายวันถูกรายงานอย่างต่อเนื่อง
และไม่มีทีท่าว่าจะถูกเยียวยา
ป้ายใบปลิว 'แผ่นดินนี้ของกู' ลอยร่วงลงปักกลางใจใครหลายคน
กระแสการแบ่งแยกดินแดนรุนแรงขึ้นตลอดเวลา
สงครามศาสนาก่อตัวอย่างเป็นรูปธรรม
ไทยพุทธเริ่มละทิ้งบ้าน เพราะทนอยู่ไม่ได้
ไทยมุสลิมแห่ศพประท้วงรัฐ คัดค้านว่า 'ตำรวจฆ่ามั่ว'
แพะในร่างคนเพิ่มปริมาณประชากรรวดเร็วกว่าแพะจริงๆ
บางคืน คมมีดคุกคามเข้าไปฟันคอพระถึงในวัด
บางวัน กระสุนปืนพุ่งเข้าตัดขั้วหัวใจโต๊ะอิหม่าม
ทั้งที่เสียงสวดจากสองศาสนายังสอดประสาน
ทั้งที่เสื้อผ้า ชุดคลุมกายบุรุษสตรีงดงาม สงบ
มาลัยดอกมะลิในมือผู้เฒ่ามุสลิมหอมจรรโลงใจ
โรตีและข้าวยำยังน่ากิน ใบหน้าเด็กหญิงชายคงความน่ารัก
ทว่าโรงเรียนนับร้อยแห่งประกาศปิดการเรียนการสอนกลางเทอม
ปิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ครูกลายเป็นเป้าคนสำคัญ
ทหารถูกลอบวางระเบิด
ชาวบ้านถูกจ่อยิง เผา ตัดคอ ฯลฯ
ประชาชนคนธรรมดาถูกพิพากษาว่าเป็นโจรใต้
ต้นยางและพื้นที่สีเขียวชุ่มชื่นหัวใจกลับกลายเป็นสีแดง
ทั้งสิ้นทั้งปวง เราคิดเอาเองได้จริงหรือว่าอะไรคือรากเหง้าปัญหา
ทั้งสิ้นทั้งปวง เราคิดเอาเองได้จริงหรือว่าจะแก้ไขจัดการอย่างไร
ถ้าไม่ได้ลงไปศึกษาเรียนรู้ ณ ที่เกิดเหตุ

นางสาวสากียะห์ หะรงค์

5131202082