หากด้านใดด้านหนึ่งเสื่อมก็จะฉุดให้ด้านอื่นๆอ่อนแอลงไปด้วย ความ มั่นคงของสังคมก็จะค่อยๆ พังทลาย
เราเคยเห็นรัฐที่ล้มเหลวเช่นนี้มาแล้วหลาย ประเทศ ไม่อยากเชื่อเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้กำลังเกิดกับไทยได้
ช่วงนี้เป็นช่วงที่วิกฤติที่สุดในประวัติศาสตร์ไทยนับตั้งแต่ เปลี่ยนแปลงการปกครองพ.ศ. 2475 เป็นต้นมาวิกฤตินี้ร้ายแรงกว่าการเกิดกบฏ
หลายครั้ง หรือแม้แต่สงครามต่อสู้กับคอมมิวนิสต์เสียอีก เพราะยามนี้คือ เวลาที่คนแตกกันตั้งแต่บนสุดลงไปถึงรากฐานสั่นคลอนการไว้ใจกันอย่างสิ้นเชิง
ทั้งยังไม่รู้ว่าจะเยียวยากับแบบใด และผลของความแตกแยกนี้เริ่มส่งผล ถึงประเด็นความมั่นคงแล้ว
ในยามที่ประเทศยิ่งใหญ่ทรงพลังปัญหาอื่นที่ดูเหมือนน่ากลัว ก็จะ กลายเป็นเรื่องเล็ก แต่ยามที่ประเทศเราเป็นแบบนี้ ปัญหาเล็กก็กลายเป็นปัญหา ใหญ่ เรื่องใหญ่ยิ่งเรื้อรัง แก้ยาก ดังจะเห็นได้จากภาวะความรุนแรงของ จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่เพิ่มขึ้นและการที่ประเทศอย่างกัมพูชากล้าที่จะ ท้าทายไทยอย่างที่ไทยก็ทำอะไรได้ไม่เต็มที่ ดูเหมือนจะแพ้ทางเขาไปเสียทั้ง นั้น ไม่ทราบเหมือนกันว่าหากปัญหาด้านตะวันตกปรากฏขึ้นอีกในช่วงนี้ ความ หนักใจจะยิ่งเพิ่มเป็นทวีคูณเพียงใด
การตกลงกันไม่ได้ของผู้เกี่ยวข้องทางการเมืองไม่เพียง แต่ทำให้การเมืองการปกครองอยู่ในภาวะชะงักงัน แนวร่วมของแต่ละฝ่ายซึ่งยืน
กันคนละครึ่งประเทศก็เขม่นหน้ากันไปด้วย แม้จนถึงวันนี้ที่ต่างได้รับความ เครียดจากสภาพเศรษฐกิจทรุดโทรมและสภาพสังคมที่ไม่ปลอดภัยกันทั่วหน้า
พวกเขา ก็ไม่คิดที่จะสมานฉันท์กับฝ่ายตรงข้ามความคิด ทั้งยังโทษว่าอีกฝ่ายคือต้นตอ วิกฤติเสียอีก น่าเศร้าที่ทั้งประเทศกำลังดิ่งจมลงไปด้วยกันในลักษณะนี้
มึนตึ้บกับการพยายามหาทางออกที่งามพร้อมเพราะไม่ว่าจะแก้ไขไปในทิศทางใด ก็จะมีฝ่ายที่ต้องเสียใจอยู่ดี อย่างไรก็ตาม
ก็ ยังสนับสนุนให้มีการสร้างทางออกที่ยืนอยู่บนโลกของความจริงมิใช่ความฝัน ยืน อยู่บนหลักการประชาธิปไตย มิใช่เผด็จการ
และยืนอยู่บนความเร็วของการลงมือ ดำเนินการ มิใช่รอให้สถานการณ์เป็นตัวกำหนด เพราะถ้ามีความพลิกผันเกิด
ขึ้น ประเทศก็อาจรอด แต่หากไม่มี ก็จบกันแน่นอน
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น