มีจดหมายส่งมายังกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ "คม ชัด ลึก" ระบุตัวตนเป็นบุคคลที่มีบ้านพักอยู่ริมคลองผดุงกรุงเกษม
ใกล้กับถนนราชดำเนิน ละแวกเดียวกับสะพานมัฆวานรังสรรค์และทำเนียบรัฐบาล
เจ้าของจดหมายเขียนระบายทุกข์ ระบุต้องทนรับสภาพสารพันปัญหาที่เกิดจากการชุมนุมทางการเมืองมานานกว่า 100 วัน
ผม อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจครับ...จึงถือโอกาสเป็นสื่อกลางเผยแพร่ความทุกข์ของ เจ้าของจดหมายฉบับนี้
ที่ถือเป็นคนไทยคนหนึ่งที่มีสิทธิได้รับการปกป้องสิทธิเสรีภาพตามหลักมนุษย ชน ให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบ
เจ้าของจดหมายบรรยายทุกข์ผ่านตัวอักษรว่า กว่า 100 วันแล้วที่เธอและครอบครัวต้องทนทุกข์ทรมานจากการชุมนุมทางการเมือง
ไม่ สามารถทำมาค้าขายได้เช่นปกติ กลางคืนนอนไม่หลับเพราะเสียงอึกทึกครึกโครมจากการปราศรัยและเสียงโห่ร้องของ คนเรือนหมื่น
ลูกเด็กเล็กแดงไปโรงเรียนไม่ได้ แถมไม่กล้าออกจากบ้านเพราะกลัว...กลัวผู้คนแปลกหน้าที่ชุมนุมกันอยู่ใน บริเวณนั้น
ทุกวันต้องอยู่อย่างหวาดผวา...ความรู้สึกเหมือนเป็น พลเมืองชั้นสอง...ไร้คนเหลียวแล...ทั้งที่เป็นคนไทยคนหนึ่งที่จ่ายเงินภาษี
ครบทุกบาททุกสตางค์ ไม่ได้หลบเลี่ยงเหมือนใครบางคน
เจ้าของจดหมายบอกด้วยว่า เธอคงไม่เดือดร้อนมากนักหากการชุมนุมไม่ยืดเยื้อเป็นเวลายาวนานเช่นนี้ แต่นี่กินเวลา 3 เดือนเศษแล้ว
จึงทนไม่ไหว...จะทำอย่างไร? จะเอากันอย่างไร? ไม่ทำกันสักที แล้วอย่างนี้เมื่อไรบ้านเมืองจะสงบ
ถนน ราชดำเนินทุกวันนี้...คลาคล่ำไปด้วยบุคคลที่ไม่น่าไว้ใจ ถือมีด...ถือไม้...ท่าทางไม่เป็นมิตร พร้อมสู้รบปรบมือกันทุกเมื่อ ราวกับบ้านป่าเมืองเถื่อน
นักการเมือง...เจ้าหน้าที่รัฐ...ไม่เคยมาถามไถ่ถึงความเป็นอยู่ของคนราชดำเนิน ทำให้ต้องอยู่อย่างเดียวดายและหวาดผวา
ผม อ่านจดหมายแล้ว รู้สึกเห็นใจ และขอช่วยภาวนาให้บ้านเมืองสงบสุขเสียที วิถีชีวิตของคนที่พักอาศัยอยู่ในย่านถนนราชดำเนิน
รวมทั้งคนไทยทั้งประเทศจะได้กลับสู่ภาวะปกติ
ศาลรัฐธรรมนูญชี้ทาง สว่างให้แล้วครับ...เหลืออยู่ที่ท่านผู้ทรงเกียรติทั้งหลาย จะเลือกใครเป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่
โปรดเห็นแก่ประเทศชาติเป็นที่ตั้ง...อย่าดันทุรังอีกเลย
ได้โปรดเห็นใจ...คนราชดำเนินและคนไทยทั้งชาติเถอะครับ...
นางสาวสากียะห์ หะรงค์
5131202082
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น